Lachen als je heel verdrietig bent
In een deuk lagen ze, twee meiden van begin twintig. Hun ogen rood van het huilen, maar wat nu over hun wangen biggelde waren tranen van het lachen. Vijf minuten geleden hadden ze het nog over het enorme, ingrijpende verlies dat de ene vriendin te verwerken heeft. Huilden ze samen. Toen kwam de ander met die ene bizarre opmerking, en nu schudden ze van de lach.
Dat mag.
Het is zelfs heel gezond.
Over een zwaar probleem hoef je niet zwaar te praten. Dat geldt voor deze twee jonge vrouwen, die even opluchting en gewoon léven voelen als ze door alle ellende heen kunnen lachen. Het geldt net zo goed voor jou als je met je klant praat over het probleem waarvoor ze bij je komt.
Van deelnemers aan mijn trainingen hoor ik vaak ‘Kan ik niet schrijven vanuit het verlangen van mijn klant, in plaats van het aldoor over de pijn te hebben? Het wordt zo zwáár…’
Er is een andere manier. Het is verstandig om wél over de pijn van je klanten te praten. Over de last die ze hebben van het probleem waar jij ze mee kunt helpen. Heb je het alleen over het verlangen naar een mooie website, een leven met tijd voor zichzelf of een toekomst zonder buikpijn, dan raak je wel degelijk een snaar – maar je laat je lezer of volger níet de urgentie voelen om in actie te komen.
Praten over de pijn geeft wél dat gevoel van urgentie.
Het is de pijn die ervoor zorgt dat mensen in actie komen, niet het verlangen.
Dus die pijn, ja: daar kun je beter maar wel ‘in poeren’. Uit respect voor je klant.
Ja, dat zei ik echt: de pijn aanraken doe je uit respect.
Want weet je wat er gebeurt als jij níet laat zien dat je snapt hoe naar het is dat ze nu moet leven met een outdated baggerwebsite? Dat je begrijpt hoe het voor haar is dat ze de hele dag loopt te rennen voor anderen en never nooit eens even een momentje heeft om zelf op te laden? Of dat ze geen broek met een normale band meer aankan vanwege de druk op haar pijnlijke buik en dat ze afspraken afzegt als ze niet héél zeker weet dat ze er in twee minuten een wc kan bereiken?
Als je niet laat zien dat je dat snapt, dan voelt je klant zich in de steek gelaten.
Jij bent dé expert op het gebied van haar probleem.
Als jij haar al niet echt begrijpt, wie dan wel?
Maar dat hoef je niet zwaar en somber te doen. Kies de woorden en de toon die zij zelf gebruikt. En aangezien je klant nog niet eerder in actie gekomen is, relativeert ze haar probleem waarschijnlijk nog steeds een beetje. Humor, zelfspot, een bizarre opmerking tussendoor: als zij het in gedachten doet, mag jij het in je teksten ook doen.
Dus lach met haar om al die keren dat ze van plan is om haar website te updaten en toch maar een was gaat doen. Plaag haar ermee dat ze het zélf doet hè, die drukte, want er had best een andere moeder meegekund op schoolreisje (‘denk je nou écht dat je vierjarige er later een trauma van heeft als jij niet mee was naar de dierentuin?’) Vertel op jouw eigen droogkomische manier hoe jij zelf destijds een speciale beheers-je-buik-tas klaar had staan die altijd mee ging als je de deur uit ging, al was het maar om boodschappen te doen of de kinderen van school te halen.
Prik haar relativeringen door.
Gebruik humor, relativeringsvermogen, optimisme.
Maar benoem wél de pijn.
Dan doe je net als die twee vriendinnen. Dan toon je respect voor het verdriet van je klant. Én kun je samen lachen, omdat er meer is in het leven dan dat.
Heb jij die toon al gevonden? In november geef ik nog één keer de training Communiceren met je klant. Mijn aanbod gaat veranderen (en het wordt geweldig, stay tuned!). Maar in de novembergroep kun je nog meedoen! Dan leer ik je om samen met je klant te huilen, én je tranen te lachen. Zodat die klant zich volledig door jou begrepen voelt en weet dat ze bij niemand beter in het traject kan stappen dan bij jou.
Doen?
Geef een reactie