Vroeger vond ik uit eten gaan echt een feestje
Mijn vader had bij zijn schoonouders wijn leren drinken en buitenlandse keukens leren kennen. We schrijven jaren ’50 hè. In de agenda uit het verlovingsjaar van mijn ouders, die ik vond toen ik het appartement leegruimde waar ze de laatste jaren woonden, staan niet alleen afspraken om met vrienden pannenkoeken te eten maar ook om te gaan rijsttafelen. Dat eten fijn, lekker en leuk is heb ik dus van huis uit meegekregen.
Toen ik zelf leerde koken, dacht ik dus dat ik moeilijke dingen moest leren
Hoe complexer het recept, hoe lekkerder het zou worden. Ik had er lol in en kreeg de culinaire sauzen, soufflés en terrines aardig in de vingers… en toen had ik ineens een gezin met drie jonge kinderen en moest ik praktisch gaan koken. Voor mensen die het moesten eten, gewoon om ze te voeden.
Met schrijven is het net zo, merk ik bij mijn klanten
De afgelopen week heb ik heel veel intakegesprekken gehad met potentiële klanten, ondernemers die vastlopen in het schrijven van hun blogs, social media posts en webteksten. Kost te veel tijd, levert te weinig reacties op, geen idee waarover ze moeten schrijven… herkenbare punten dus, toch?
En bijna allemaal hebben ze ergens het gevoel dat ze meesterstukjes moeten schrijven, zoals ik dacht dat ik de klassiekers uit de Franse keuken moest beheersen.
Ze vermoeden dat er allemaal regels zijn bij het bloggen die ze niet kennen.
Dat sommige dingen niet mogen – een zin met Ik beginnen bijvoorbeeld – en andere dingen juist moeten – dat een blog altijd langer moet zijn dan 500 woorden, of juist korter dan 300.
Dat er ‘iets’ is met zoekwoorden en SEO en dat dat reuze complex is.
Dan wijs ik ze erop dat ze een gezin hebben
Bij wijze van spreken dan hè.
Je hoeft niet in elke nieuwsbrief een culinair hoogstandje te serveren. Het gaat erom dat je je klanten aanspreekt en waarde biedt. Zoals ik ineens een gezin moest voeden, in plaats van smaakpapillen strelen.
Ga dus gewoon schrijven wat ze willen lezen
Schrijf in de taal van je klant.
In zijn of haar belevingswereld, over dingen die je klant bezighouden.
Ga gewoon koken wat ze lekker vinden.
Natuurlijk zijn er dingen waar je dan rekening mee moet houden
Toen ik voor mijn gezin ging koken, moest ik ook bijleren over voedingswaarde en de behoefte aan vitamines en mineralen van opgroeiende kinderen. Zo is het met schrijven voor je klant natuurlijk ook. Je moet even weten wat een goeie lengte van een tekst is. Welke toon je het beste kunt aanslaan voor jóuw specifieke klant.
En oefenen en feedback krijgen natuurlijk.
Nog weinig idee hoe?
Maandag 29 maart start ik weer een ‘kookcursus’ om effectief te leren bloggen. Je kunt je nu nog inschrijven.
Dan gaan we samen drie middagen aan de slag met jouw blogs. Leer ik je precies waar je écht op moet letten. En mijn feedback is vriendelijker en opbouwender dan die van jonge kinderen op je kookkunsten, beloofd!
Leuke blog weer!
Dank je wel! Ook een kok, Marissa? 😉
Hele leuke blog.
Zelf vind ik koken leuk en dan vooral op mijn manier.
Inspirerend hoe je dit nu schrijft. 🌺