Ineens merk ik dat ik trots ben. Het ondernemersnetwerk waarvan ik lid ben, kan weer op locatie bij elkaar komen. Sommigen zien dat, om diverse goede redenen, nog niet zitten.

Als groep willen we elk lid aangesloten houden, en dus komen we nu in hybride vorm bij elkaar: op de locatie worden een laptop, een beamer en geluidsboxen in stelling gebracht en online en offline deelnemers kunnen samenkomen in één bijeenkomst. Daar ben ik trots op, omdat we ons niet laten tegenhouden door mogelijke bezwaren maar het groepsproces en het groepsbelang voor laten gaan.

Als trainer sta ik voor hetzelfde probleem

Voor mijn hybride trainingen heb ik daarom een conference cam gekocht: een camera met een groothoeklens die een hele kamer in beeld kan brengen en een microfoon waardoor online en offline deelnemers met elkaar kunnen praten. Dat heeft ook weer nadelen. Het vergt veel van mij als trainer om twee groepen te verbinden en technisch loopt het nog niet vlekkeloos. Maar die nadelen ga ik in de nu volgende leerfase ondervangen.

Door het te dóen, kan ik ervan leren

Dit geeft mijn standpunt over hybride bijeenkomsten weer: het is nog niet optimaal, maar het is wel de richting die ik graag wil optimaliseren. Ik verwacht dat dit de beste manier is die we nu hebben om in de komende maanden (of jaren, wie weet) mensen met verschillende risicoprofielen en voorkeuren toch in één groep te blijven verbinden.

Afwijzen is geen optie

Dat betekent voor mij persoonlijk dat hybride afwijzen geen optie is. Dat het een kwestie is van doen, en dan steeds verbeteren. En ik kijk enorm uit naar de mogelijkheden die dán weer ontstaan!