‘Start your engines – and may the best drag queen win!’ Samen met mijn volwassen dochter zit ik op vrijdagavond op de bank voor onze guilty pleasure: RuPaul’s Drag Race. ‘Dat is echt super leuk mam!’, zei ze. Eerst vond ik het helemaal niks, deze knallende verkleedpartij vol irritante jingles, hinnikend gelach en soms onbegrijpelijke oneliners. Maar nu ben ik hooked.

Ik leef mee met de vier mannen die nog in de race zijn voor beste drag queen van het seizoen (voor als je die term niet kent: een drag queen is, heel simpel gezegd, een man die optreedt als vrouw). We zijn bijna bij het eind van seizoen 13 en ik heb haast het gevoel dat ik Rosé, Symone, Kandy Muse en Gottmik persoonlijk ken. Maar er is meer dan de spanning van een afvalrace met fantastische kostuums en optredens.

Deze queens hebben een eigen taal. Drag is niet alleen een vak maar ook een subcultuur, met eigen woorden en uitdrukkingen. Hoe sterker een subcultuur afwijkt van mainstream, des te belangrijker en onderscheidender is die taal.
Ook als ze niet ‘in drag’, dus in vrouwenkleren zijn, spreken de drag queens over elkaar als ‘she’ en ‘her’. Er zijn speciale uitdrukkingen: als je tegen een drag queen zegt ‘I love your outfit’ zal ze daar niet echt van onder de indruk zijn, maar zeg je ‘girl, I’m living for your look!’ dan zie je haar gezicht oplichten en krijg je waarschijnlijk een enthousiast ‘yes, werk bitch!’ terug. ‘Don’t be so mean’ is iets uit de kleuterklas, maar ‘girl, you’re being so shady’ kun je in deze wereld prima zeggen als je vindt dat een ander iets gemeens doet.

Dat soort eigen taal vind ik super boeiend. In elke subcultuur waar ik rondloop verzamel ik de specifieke woorden en uitdrukkingen zoals een ekster glimmende steentjes verzamelt. Best een handige afwijking in mijn geval, want zo kan ik mijn klanten helpen om de taal van hún klant te spreken, en ik weet zelf dat ik het met jou best kan hebben over belemmerende overtuigingen, oude patronen en volledig jezelf zijn.

Ook dat volledig jezelf zijn fascineert me in RuPaul’s Drag Race. Omdat we er iets van kunnen leren, jij en ik.
De drag queens laten in hun vrouwelijke personage vaak meer van zichzelf zien dan als man. De kleding en de make-up brengen aspecten van hun persoonlijkheid naar buiten die ze zonder drag niet zo snel laten zien. Een mooi voorbeeld uit seizoen 6 is Ben Putnam, die kampte met somberheid en depressieve gevoelens. In zijn vrouwelijke personage BenDeLaCreme is hij, in zijn eigen woorden, ‘terminally delightful’ en optimistisch. Die kant maakt dus ook deel uit van zijn persoonlijkheid, ontdekte hij, en zijn mannelijke zelf heeft van zijn vrouwelijke personage inmiddels geleerd om het leven lichter op te nemen.
Nog een voorbeeld: de Australische drag queen Courtney Act deed ooit als man auditie voor Idols in Australië en werd afgewezen. De volgende dag kwam ze terug als vrouw en kreeg een plek in de show: als Courtney heeft ze wél ‘podium presence’ en straalt ze iets bijzonders uit.

Ik vermoed dat jij in je marketing nog de backstage versie van jezelf bent, de drag queen die als man auditie doet. In je blogs, je social media posts, je podcasts en je filmpjes ben je je gewone, tikje bescheiden zelf. Aardig, met een groot hart, veilig voor je klanten, vakkundig… zoals er zo veel zijn.
Wat je nu laat zien, is waarschijnlijk nog niet extravagant en magisch aantrekkelijk.
Die kanten die jou zo uniek maken hebben een verkleedpartij en make-up nodig om tevoorschijn te komen.

Daarom daag ik je uit om jezelf eens als drag queen te zien. Als jij zou optreden met alle eigenschappen die ergens in jou sluimeren, hoe zou dat er dan uitzien? Als je jezelf zou uitvergroten, wat springt er dan ineens in het oog?
Laat je me weten wat er dan boven komt? Dan mail ik jou mijn nog verborgen eigenschappen terug!